کد مطلب:214956 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:252
والدین و موعظه فرزندان
هرچند روش غیر مستقیم و زبان عمل از زبان گفتار نافذتر است و معصومان (علیهم السلام) بیش از آنچه می گفتند با كردار خود، مردم را ارشاد می كردند؛ ولی پند مستقیم نیز در سیره آنها بسیار مشاهده می شود.
امام كاظم (ع) بعضی از فرزندانش را چنین اندرز می دهد: فرزندم! بپرهیز از اینكه خداوند تو را در گناهی كه از آن نهی ات كرده، ببیند؛ بپرهیز از اینكه پروردگار تو را از اطاعتی كه بدان فرمانت داده، دور مشاهده كند. بر تو باد به تلاش و كوشش. هرگز خود را از كوتاهی در عبادت خداوند تهی مشمار؛ زیراخداوند چنان كه شایسته است عبادت نمی شود؛ و از مزاح بپرهیز كه نور ایمانت را می برد و تو را سبك می سازد؛ و از اندوه و كسالت دور باش، كه از بهره دنیا وآخرتت جلوگیری می كنند.» [1] .
امام كاظم (ع) بعضی از فرزندانش را چنین اندرز می دهد: فرزندم! بپرهیز از اینكه خداوند تو را در گناهی كه از آن نهی ات كرده، ببیند؛ بپرهیز از اینكه پروردگار تو را از اطاعتی كه بدان فرمانت داده، دور مشاهده كند. بر تو باد به تلاش و كوشش. هرگز خود را از كوتاهی در عبادت خداوند تهی مشمار؛ زیراخداوند چنان كه شایسته است عبادت نمی شود؛ و از مزاح بپرهیز كه نور ایمانت را می برد و تو را سبك می سازد؛ و از اندوه و كسالت دور باش، كه از بهره دنیا وآخرتت جلوگیری می كنند.» [1] .
[1] تحف العقول، ص 306.